Het was een prachtige dag en de zon liet zich zien en zelfs wat warmte voelen. Het fluistert rond dat de seniorendonderdag het dit hele jaar op een akkoordje met de weergoden heeft gegooid, en dat bleek wel. Er hadden zich ruim twintig deelnemers aangemeld voor de oudejaarswedstrijd. Veelal als stel, want wat is voor een actief (senioren)koppel een leukere afsluiting van het golfjaar dan gezamenlijk lekker golfen met hapje en drankje op hole 9 en na afloop ook nog een verrassing uit de keuken. En dat voor een vriendenprijsje. Ook voor de single-golfers niet te versmaden.

Kort na 11:00 was er een briefing door spelleider Hennie Janssen. De spelvorm werd bekend gemaakt. We zouden Texas scramble gaan doen met teams, en dus ook flights, van 3 of 4 personen. Ieder teamlid speelt de bal. Samen kies je de beste, en vanaf daar sla je allen de volgende bal. Vervolgens kies je weer de beste, enzovoort. Het leuke is dat je echt als team echt gezamenlijk golft. Je speelt dus niet tegen elkaar, en ook niet individueel. Gezellig overleggen over balkeuze en soms ook wat over tactiek. Iedereen speelt de hele hole, en je speelt voornamelijk goed liggende ballen. Dus misslagen zijn gauw vergeten. Hennie had een indeling gemaakt, en de handicaps bepaald, dus we konden snel de baan op.

Het weer was dus prachtig, en de baan wel flink nat, maar goed te spelen. Het werd een 15-holeswedstrijd, want holes 5, 6 en 7 van de CC waren gesloten. Het kon de pret niet drukken. Na hole 9 van de par 3/4 werden we getrakteerd door Nelly en Loek Laurier. Warme chocomel met slagroom en een schrobbelèr. En als hapje, heel passend, een oliebol en appelflap. Dit keer geen vuurkorven, maar een electrisch straalkacheltje voor de koukleumen. Daarna op naar de grote baan voor het vervolg.

Eenmaal terug in het clubhuis kregen we de uitslag te horen. Alle teams hadden boven de 41 stableford-punten. Het team van Wim de Cloe, Maria Vrijmoed and Han Borst legde beslag op de vijfde plek. Goed uitgekiend, want daarmee werd de vijfde-plek-prijs in de wacht gesleept; een inmiddels traditioneel gebruik op de donderdagen. Eervolle vermeldingen waren er voor de 3e plek van team Anni Olink, Theo Thissen en Theo Arts met 47 punten, en de 2e plek van team Ferd Vrijmoed, Jan Olink, Sjoerd Adema en Hennie Janssen met maar liefst 50 punten. Maar toch niet genoeg voor plek 1.

Onze flight bestond uit Judy de Cloe, Bernard Maters en Roel Janssen. We kwamen al met de nodige parren aan bij Nelly en Loek. En met de oliebol en schrobbelèr in het lijf ging dat nog even door. Maar op hole 8 van de CC was er toch die enige dubbel-bogey. De afsluitende birdie zette ons op 55 punten. Genoeg voor de overwinning en de, door Grad Ruys gesponsorde, golfballen. Het was echt een gezamenlijke prestatie, met superafslagen door Judy en topputs van gelegenheidsmeesterputter Bernard. En zelf deed ik ook wel het nodige goed. Af en toe slaagde onze tactiek, zoals een risicovolle slag als een eerdere bal toch al goed lag. Maar vooral was het een enorm gezellige sfeer en een gevoel van lekker samen bezig zijn.

Gezelligheid was er ook tijdens het afsluitende eten. We werden voorzien van een uitgebreid plateau met hapjes en sausjes, waarna een pasteitje en een sateetje werden geserveerd. Erg smakelijk en er was voor iedereen genoeg lekkers. Onze tafel werd nota bene beroofd van de portie chips, die we zelf niet op hadden gegeten. We kwamen niets te kort, hoor. Er werd ook geëvalueerd over de spelvorm. Het bleek een geslaagde keuze. Zowel degenen die de spelvorm voor het eerst speelden, als zij die dit eerder (tijdens Sint Maarten) hadden gespeeld, waren na afloop enthousiast. Leuk om tijdens een bijzonder evenement eens Texas scramble te spelen.

Hennie, Loek en Nelly, bedankt voor dit geslaagde evenement! Weet iedereen dat je volgens de NGF met 50 jaar al officieel senior golfer mag zijn…? Iedereen een fijne jaarwisseling toegewenst, en een goede start van een mooi (golf)jaar.

Roel

(foto’s door Loek)