Afgelopen zondag mochten wij de Masters 2019 spelen. Ik startte met Piet Cremers op hole 10, na Remco en Terry. Na een matige start met +4 na 4 holes had ik niet verwacht dat deze score mijn eindscore zou zijn. Vanaf hole 14 was mijn spel stabiel met -1 tot met hole 18 en +3 op de 2-de 9 Holes. Met 19 punten liep ik met Piet naar hole 1.
Na 2 Pars, een Birdie op 3 en Bogey op 4, had ik op hole 5 kort contact met Terry die op de green van 7 stond. Hij hield vier vingers omhoog en ik 3 vingers, dus 1 slag verschil en ik realiseerde mij dat ik vandaag een kans zou hebben. Nu geconcentreerd blijven, wat makkelijker gezegd is dan gedaan. Bogey op 5 (nu was het weer gelijk) en op 6 net mijn Par gered. Ik voelde de druk, om eerlijk te zijn, en probeerde rustig te blijven. Een solide Par op 7 en 3m Birdie-kansen op 8 en 9 waren zekere Pars. 77 slagen en 40 Stableford punten. Heel mooi, maar wat zou Terry nog op 7, 8 en 9 gemaakt hebben? Ik liep langs het Clubhuis en hij kwam snel naar buiten om me te vragen. Ook +4, nu was het zeker dat ik had gewonnen. CBA ook nog -1, dus van 6,2 naar 5,2. Wat een mooie dag.
Bedankt aan alle deelnemers en aan de Wedstrijdleiding voor deze mooie Dag. Bedankt!
Karsten Dittmar
